Matt 12:15-37
Die rit na Mosambiek het altyd onsekerhede. Die
oorsteek van die grens. Die nuwe bakkie wat dalk foute kan hê. Iets wat vergeet
kan word voel mos dan sommer ‘n groot ding. Gesondheid ens. Dit maak mens gespanne en nou is dit tyd
om die Here se vrede en vreugde doelbewus te soek.
Toe lees ek van Jesus wat kom gesond maak wie
siek is. Jesus die bron van alles bring die Lewe na die gebroke aardse bestaan.
Hy kom genees waar mense siek is, dryf duiwels uit wat mense vernietig ens. As
mens na Mosambiek toe gaan, dan word mens ‘n skadubeeld van dieselfde proses.
Al verskil is dat Hy my ook maar gereeld moet gesond maak en dit is nie net van
fisiese siektes nie.
Dit bring my by my proses van bevestiging van ‘n
lewe waarin ek reeds sy reg beleef het en dit aan my gegee is. Daar is niks op
die aarde wat ek meer kan verloor wat nie reeds syne is nie. Ek kan weer terug
gaan en my rus in Hom vind.
Wat my die meeste aanspreek is dat Jesus nie
twis en skreeu nie, Sy stem is nie hard en word in die strate gehoor nie. Hy
sien geknakte riete en breek hulle nie. In Sy spore kan ek net ‘n diep omgee deur
sy omgee verteenwoordig en soos ‘n lig inbeweeg die onbekendes in. Oral waar ek
kom, kom die lig ook. Ek kan staan daarop en werk aan my eie vreugde en net
anders na die wêreld van Mosambiek om my kyk. Sy genesing het my bereik. As Hy
dit vir my sê dan aanvaar ek dit.
Die sagte manier van Jesus het my rus geword.
Nou sien ek ook dat wanneer hy “reg” bring (2020 vertaling) dan is die reg juis
‘n diepe omgee vir mense en uitreik na gebrokenheid. Om genesing te bring in
liggaam en siel sonder dat mense dit verdien. Dit is God se reg, want dit kom
deur Jesus die weg waarheid en Lewe. Sluit mooi aan by die absolute kleinste
opsomming van die Bybel naamlik “wees lief vir jou naaste”
In die debakel rondom die uitdryf van demone
word Jesus beledig dat hy Satan se werk doen. Die betekenis van Jesus se
verduideliking aan my was juis dat die sterk man reeds vasgebind is en daarom
deur die gebaar het die koninkryk nie naby gekom nie, maar “julle bereik”. Dit
is nou hier.
Die lastering teen die Gees, bly steeds vir my
onseker. Die Boodskap vertaal dit so dat dit verwys na die Fariseërs wat God se
werk koppel aan Satan en mens kan dit nog doen teenoor die Seun, maar jy moet nie
dit doen teenoor die Gees nie.
Daar is ‘n element in wat in seker almal van
ons is, en dit is om God se werk dikwels nie raak te sien en te erken as Sy
werk nie. As dit nie vergewe kan word nie, dan is baie van ons in skuld vir ewig.
Ek kan darem nie dink dat dit is wat Jesus bedoel nie.
Op ‘n ander plek het ek gehoor dat dit gaan
oor die weerstaan van God se werk tot met jou dood. Dws dan aanvaar jy nie God
se werk in jou lewe nie en is jy dus verlore sonder om die Kruisdood en
betaling van skuld te aanvaar.
Ek weet nie regtig nie, maar aanvaar dat ek
volkome vergewe is vir alles wat ek gedoen het.
Die stukkie oor die boom en die vrugte laat my
weer dink aan die bron binne my as gelowige wat maak dat die goed wat uit my
vloei in ooreenstemming is met wat God in my gedoen het. Dalk verwys Jesus na
die uitdryf van die duiwels en dat dit bewys is van wie Hy is. Ek weet nie.
In myself weet ek Jesus woon in my, en dat ek ‘n
vergewe sondaar is. Baie van die vrugte uit my lewe wys nog nie die goeie in my
nie en ander kere kom daar van die goeie na vore. By Jesus is dit net goed wat
uitkom, maar by my is ek nog in ‘n proses. Dit is egter ‘n motivering om al
meer ooreenstemming te kry met die goedheid van God en Sy Gees wat in my is en
die lewe na buite. Dit is nodig dat daar baie kommunikasie sal wees en eenheid
met Hom al meer in my dade sal begin wys.
RES VAN PAD TOT IN MILANGE
Dit was baie goed om by die Bantims te kuier
en bande op te tel. Hulle het my bederf met ‘n heerlike ete. Dit was goed om
meer van hulle bediening en uitdagings te hoor en ook te deel.
Die besoek aan Peet en Erma was ook goed. Ons
het bietjie tyd gehad om geestelik ook te deel met mekaar.
By Piet en Ria was dit ook goed om weer op
datum te kom van hulle en hulle kinders se lewens en te kon deel en saam te bid.
Ook daar is ek bederf deur ‘n heerlike ete wat ek nodig gehad het. Dit is altyd
betekenisvol as gelowiges deel en saam bid.
Die pad is baie sleg en die nuwe bakkie doen
goed met brandstof gebruik en het selfs op ‘n stadium meer as 12km per liter
gegee. Verder trek dit vreeslik lekker, mens moet jouself inhou. Dit het ‘n
skeet dat dit soms krag verloor en dan moet ek dit afskakel en weer start
voordat dit weer normaal is. Die een lig voor skyn te laag. Dit is moeilik om
dit te stel en daar is ‘n plaatjie wat reg gebuig moet word om dit reg te kry.
Ek het dit terug gevat na Nissan en hulle het belowe dat dit nou reg is. Ek
moes ontdek dat dit nie so is nie. Self probeer ek dit stel, maar dit wil nie
beweeg nie. Die plaatjie moet gebuig word. Ek druk hard daarteen en is bang om
dit nie te breek nie, maar dit wil nie. Nou sit ek met ‘n lig wat nie reg is
nie, maar darem goed genoeg is vir die pad. So moet die mooi bakkie seker skete
hê om mens nederig te hou.
Ek kon vir Bernadette ook heelwat goed bring
en dit is lekker om te sien hoe hulle dit geniet. Sy bederf my ook met ‘n ete
wat ek nodig gehad het.
Sikloon Freddy is op pad en dit maak dat ons
die naweek eers rustig moet wees en kyk wat gebeur voordat ons met die werk
begin. Die program lyk dus as volg:
12 Erediens Milange
en ry na Mocuba
13 Bouwerk in
Mocuba. Sit werkers aan die werk
14-17 Besoek Pebane
waar nuwe dominee nou werk
17 Ry na Mocuba en
kyk na die bouwerk
18 Bouwerk en
namiddag vertrek na Magodane waar ook ‘n nuwe dominee is
19 Magodane
toerusting
20 Toerusting en namiddag
terug na Mocuba vir bouwerk (indien nodig)
21-23 Bouwerk en
terug ry na Milange vir sinodale gesprekke saam met Daniel de Wet.
24 Namiddag vertrek
na Natanje
25 Toerusting in
natanje
26 Vertrek na Calane
27 Toerusting in Calane en vertrek namiddag na
Mocuba vanwaar terugtog gaan begin. Wil graag in Caia gaan slaap omdat die pad nou
so stadig is.
Die hele bestuur van Hefsiba is hier in
Milange in dieselfde huis waar ek slaap en ek kon reeds met twee van hulle ‘n
goeie gesprek voer. Dit is duidelik dat hulle verstaan dan die kerk in ‘n
geestelike nood verkeer. Tog is daar nog nie ‘n prioriteit om iets daaraan te
doen nie. (gewonder of ek nie een van my besoeke per jaar daar moet spandeer en
net ‘n geestelike bou proses aan die gang kry nie. Persoonlike gesprekke met
leiers en dissipelskap prosesse aan die gang sit tussen hulle en die studente).
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking