Volgers

09/09/2010

IRM visie gesprek

Ek word gevra om deel te wees van die visie kommittee van die Tumbine sinode. Ons het 4 ure gehad om te praat oor: Wat is 'n visie? en Wat is die Tumbine sinode se visie?

Eers luister ek net na die ouderlinge en jong dominees gesels oor die visie. Hulle kom toe tot die gevolgtrekking dat ons visie van die kerk 'n geestelike lewe moet wees. Om dit te bereik wil hulle dominees vra om ouderlinge op te lei, verder moet daar baie gebid word en gebedsgeleenthede gereel word.
Ek vra toe die vraag: As mens iemand kry wat hierdie geestelike lewe het, hoe weet mens dat hy dit het? Watter bewys het mens dat iemand die geestelike lewe het wat ons as visie daar stel. (Die doel is om hulle te help om te weet wat 'n geestelike lewe is, want mens kan agterkom dat dit nog nie verstaan word nie). Hulle is toe onkant gevang deur die vraag en weet nie regtig nie. Ek vra toe die volgende vraag: As iemand gereeld kerk toe gaan, is dit 'n bewys van 'n geestelike lewe?  Vinnig word ja gese, maar gou daarna word gese, nee. Dit is dalk 'n goeie teken, maar dit is nie 'n bewys nie. Toe vra ek: As iemand opgelei word as 'n dominee en later preek en nagmaal bedien, Is dit 'n bewys van geestelike lewe? Hulle se toe weer vinnig: "sekerlik tog", maar weer kom die tweede keer die antwoord: "Nee dit is ook nie te se nie!" Nou wat is hierdie gogga wat ons noem "geestelike lewe"?
Die vrae het die gesprek baie besig gehou. Op die ou end het die vraag sy kring geloop en terug gekom na my toe. Ek begin toe, met deelname ook van hulle, my visie te verduidelik: 'n Baie goeie teken van 'n geestelike lewe is 'n persoon se hart. Hoe sien mens 'n hart? Die hart het gevolge, waarvan vir my die grootste die dienskarakter van God se hart is. Liefde wat bewys word in dade van diens. Dit is iemand wat regtig ander WIL help en bereid is om homself onder en langs die eenvoudigste mense te stel, hulle hande te vat sonder om te veroordeel 'n pad saam loop ten spyte van homself, want so 'n persoon WIL graag help. Dit straal uit sy hele gesindheid. Nederigheid liefde en diens is dus van die goed wat wys dat 'n persoon 'n geestelike lewe het.
Hierop bou ons toe verder 'n visie waar die dagbestuur van die sinode die visie draers van die kerk sal wees. Dus mense sal wees met hierdie diepe begeerte en strewe om die kerk te bedien tot by elke lidmaat op die grond. Hulle, in hulle besoeke aan die ringe dra dan die gesindheid oor. Hoe word so 'n gesindheid oorgedra? Kan dit op die ou styl gedoen word waar mense gese word wat om te doen? Die antwoord is nee, want die manier waarop jy werk is belangriker as wat jy doen. Die manier dra die hart oor nie wat jy doen nie, wat jy doen is in elk geval vol foute.
Wat dan van die departamente van die sinode soos die mediese werk. Vinnig sien mens dat dit bedoel is om die mense te dien, maar daar word erken dat baie werkers dikwels werk ter wille van betaling status en krag wat hulle daaruit kry. Die sinode moet dus sulke mense nie veroordeel nie, maar help om dit te doen om werklik die gemeenskap te dien en nie om eie gewin nie. Mense wat aangestel moet word, moet volgens die visie gekies word ens.
Die groep het baie opgewonde geraak hieroor en het vreeslik lekker saam gepraat en vrae gevra. Daar is 'n opgewondenheid as iets van God se hart verstaan word. Die probeem is net dat dit so ver van die huidige situasie is, dat hulle bang word om dit oor te dra. In die groepsmense se gedagtewereld is dit baie moeilik om sulke drastiese standpunte in te neem. Hulle se toe dat hulle dit gaan se, maar dat ek die vrae moet antwoord as daar vrae is. Op die ou end het hulle dit glad nie in hulle verslag genoem nie. Ek verstaan dit heeltemal en besef dat dit nog tyd gaan vat.  Ek is egter gevang deur die visie, want dit omvat ALLES wat die kerk doen in al hulle departamente. Evangelisasie, landbou, medies, rentmeesterskap ens.
Ek sien die potensiaal om met die dagbestuur van die sinode oor die goed 'n pad te stap, so ook groepe soos die jeugleiers wat 'n jeugbediening wil begin saam met 'n jeug dominee. My hart klop sommer vinniger oor die geleenthede wat oopmaak en ek vra voorbidding van die paar van julle wat dalk die stukkie lees.

06/09/2010

Subsidies vir Dominees in Mosambiek

Ek sit die adresse die keer nie in BCC. Van volgende keer af sal ek dit doen.

So nou en dan het Handevat projek die behoefte om menings te meet aan ander mense. EK het die lys gekies om dit te doen. Vir julle wat belangstel en tyd het, julle insette is waardevol.

As ek jou adres moet afhaal van die lys, laat weet gerus. Indien daar ander adresse is van mense wat ook sal belangstel, laat weet gerus ook.

Ek deel net die volgende gesprek. Ek het dit baie opgesom om te wys op een van die groot uitdagings vir die Tumbine sinode en dalk ook vir ander gebiede. Hierdie gesrpek het plaasgevind tydens die laaste sinode sitting.

Die finansiele kommittee het 'n bedrag daar gestel as 'n bedrag waarop die dominees kan oorleef. Dit is 3400 Mt. (wat minder is as wat Aubie kry). Die ouderlinge het dadelik gereageer en gese dat dit te veel is. Hulle is arm en die dominees moet op dieselfde vlak lewe as hulle. Meeste van die dominees wat gepraat het, het die bedrag goedgekeur en die meeste ouderlinge wat gepraat het, het dit afgekeur. Hier was heelwat emosies by betrokke. Ek glo dat dit gebasseer is op daardie gedagte dat die mense van buite hulle krag steel. Die gesprek het maklik 'n uur geduur toe het Ualize die saak gedruk en gevra dat niemand verder hieroor moet gesels nie, maar dat ons nou net op 'n bedrag moet besluit, dalk minder as die 3400. Die een ouderling staan toe op en begin toe weer met stories oor hulle armoede, en die aktuaris maak hom toe stil en vra sy mening oor die bedrag. Hy moes hom drie keer stilmaak. Toe draai hy sy hele storie om en stem saam met die 3400 mt. Die fondasie vir die gesprek was dus nog te verkeerd om effektief hieroor te praat. Ek leun toe oor na Matique en se vir hom dat die saak nou verkeerd loop want daar word nou nie meer eerlik gepraat nie. Die ouderlinge aanvaar nou met die mond, maar hulle harte is baie emosioneel. Hy staan toe op en stel voor dat ons nie nou moet besluit oor die bedrag nie, want die algemene sinode gaan dalk in elk geval die bedrag weer verander. (Hulle druk vir regerings minimum salarise vir opgeleide mense wat op die stadium 7600 Mt is.) Die ouderlinge weet nog nie hoeveel dominees van buite kry nie, en dit is ook omdat die fondasies nog nie reg is nie.

As gevolg van die gesprek het Aubie na die tyd na my gekom en gevra dat ons nie nou sy geld deur die sinode moet stuur nie. Hy vra my om die saak met die ondersteuners te bespreek om die geld eerder deur Maputo sinode te stuur. (dalk moet mens 'n gedeelte deur die kerk stuur ter wille van die idee, maar dit het ook maar komplikasies, mens wil nie die wegsteek van inligting teenoor die ouderlinge graag ondersteun nie??)

Die probleem wat gesetel is in denkpatrone en tradisie, glo ek moet ook op daardie vlak aangespreek word. Dit is nie nou die tyd om dominees en kerkrade aan te spreek om transpirant te wees oor hulle hulp nie. Dit het wel gebeur in 'n gemeente waar 'n dominee vir my gevra het om vir die ouderlinge te verduidelik hoeveel hy kry en waarvandaan dit kom. Ek het videos oor die gemeente wat dit gee gewys met gesigte en boodskappe en toe vertel hoeveel hulle stuur. Na lang gesprekke het die gemeente besef dat hulle dominee nie daarop kan lewe nie en is daar verstaan dat die ondersteunende gemeente in 'n vennootskap met hulle wil gaan om saam die dominee te help. Hulle het toe hulle swak bydraes erken en gevra vir voorbidding van hulle ondersteuners om hulle lidmate te kan oortuig om meer by te dra vir die dominee. Hierdie is egter nog die enigste uitsondering. Die proses sal moet op 'n ander vlak plaasvind. Op die stadium is daar drie prosesse wat ek glo dit juis doen:

1. Visie konferensies (word gedurig aangepas). Toekoms denke is baie basies, verstaan van God is baie basies en dikwels meer gegrond op tradisionele denke as op die Bybelse openbaring. Visie dus baie vaag en hoop baie laag. Verandering word baie moeilik gedoen ens. Kerk en huislewe word nog nie geintergreer nie.
2. Rentmeesterskap saam met Nehemia en ander opleidings prosesse wat ook meer na die proses kyk.
3. Tweeling verhoudings waar daar stadigaan meer gekommunikeer word en vir mekaar gebid word. Die klein dingetjies bring 'n atmosfeer van diens wat baie belangrik is.

Die vraag is oor die bestuur van die subsidies. Wat is die toekoms daarvan? Hoe moet die proses verder? Handevat neem baie van die besluite en die KGA help met die bestuur van die geld en kommunikasie daaroor. Almal kry op die stadium 'n R500 per maand, daar is egter ongeveer binnekort weer 6 wat sonder hulp gaan wees. Daar is klaar 'n paar moontlikhede om die leemte te vul. DIt is maklik om die geld te stuur, maar om meer betrokke te raak vra baie en dit is nie almal wat geroepe voel vir daardie meer nie.

Groete

--
Danie Murray
Mosambiek: +258 82 717 4148
RSA: +27 82 721 3809
Huis: +27 21 982 8632
Volg die skakel om in te skryf vir die Handevat bediening se stories:
Click Here To Subscribe

2023-11 Lugela besoek

hierdie is berg by Cricane (morrua)  Hier is die byeenkoms by Cricane  Tydens Cricane gesprekke ...