In 'n gesprek met 'n dominee op die platteland kom die volgende na vore(Ek vul ook verder aan uit ander gesprekke):
Daar is plekke waar mense kerk hou sonder dat daar baie Bybelse opleiding bestaan. Die kerk bestaan dus en daar is baie entoesiastiese lidmate, maar hulle hang ook talle tradisies aan. Veral by plekke soos begrafnisse is daar rituele wat na drie dae gebeur en van die gerekende sterk christene in die gemeente neem daaraan deel en leer ook die ander lidmate om dit te doen. Dit gebeur ook telkens dat die kerk gekonfronteer word met mense wat vreesagtig raak wanneer daar siektes en ander uitdagings is. Dikwels word daar dus terug gegryp na traditionele medisyne. Hierdie tradisies kom oor baie geslagte en word nie sommer net verander nie. Dit maak dat jy as dominee inkom in 'n situasie waar jy nie inpas nie. Aan die een kant die mense hulle gebruike en dan aan die ander kant die koninkryk wat anders lyk.
Die tweede uitdaging is dat baie kerkies reeds bestaande leierskap het wat vir jare aangepas is om aanvaarbaar te wees vir die mense. Dikwels is dit hierdie leierskap wat sekere nie-bybelse gebruike voorstaan en leer. Nou kom die nuwe jong dominee in en is onmiddelik in 'n baie sensitiewe situasie. Hy wil nie die mense verloor nie, maar hy kan ook nie die gebruike goedkeur nie. Baie keer as die dominee min ondervinding het word die proses verkeerd begin en as die aanvaarding verloor is, dan kry die dominee regtig swaar. Hy is veronderstel om deur die mense onderhou te word en nou werk die verhouding nie. Sulke verhoudings word baie moeilik weer herstel. Ander dominees begin nou eers meer wysheid opbou en benader die proses met baie meer ervaring. Die proses van verandering gebeur dikwels nog stadig, maar die mense word nie verloor nie. (onsensitiewe besoekers kan dikwels die proses skade berokken). Die dominee word nou bo die ouderling aangestel wat daar was en kry soms hulp van buite wat die ouderling nie gekry het nie. Dit is goed wat hulle verhouding baie keer in die wiele ry. Dikwels kom mense vir opleiding, want hulle het die verwagting dat as hy bv as 'n sondagskool onderwyser 'n sertifikaat het, dan gaan hy betaal word vir die werk wat hy gaan doen. Hy is baie entoesiasties en doen vreeslik goed, maar as die betaling op die ou end nie kom nie, dan verdwyn die onderwyser ook.
Ek kom by 'n dominee in sy gemeente en nie lank nie en ontstelde gemeentelede vertel my van die dominee se vrou wat vreeslik kwaad is vir hom. In die spesifieke geval het die vrou al twee keer probeer om selfmoord te pleeg en kan mens agterkom sy is in 'n ernstige depressie waar sy nie sonder hulp sal kan uitkom nie. Ek is nie veronderstel om iets daarvan te weet nie en kan dus niks doen nie. Hoop om vorentoe die gaping te kan skep om te kan help. Kan jy jouself nou indink dat as jy in die druk situasie is en jou gesinslewe is ook onder druk. Jou vrou wil wegloop na haar ma toe en die kinders kry swaar. Meer as die helfde van die dominees sukkel met huweliksprobleme.
Dit maak dit vir my baie duidelik dat die jeugwerk in Mosambiek hierdie twee aspekte ook in ag moet neem. Een is traditionele gebruike, die verstaan daarvan en 'n Bybelse alternatief wat geloofwaardig en aanvaarbaar is. Tweedens verhoudingings waarvan die huwelik die basis menslike verhouding word.
Die derde aspek het ek nie nou oor gepraat nie, maar dit is dat daar 'n atmosfeer van dissipelskap sal wees wat verstaan en geleef word.
Hier staan my ma en pa Anna met die wit kopdoek en Jeanette met die swart kopdoek. Hulle lyk baie ernstig hier, ons het seker oor 'n groot uitdaging gesels.
