Matt 12:15-37 en opry tot in Milange

Matt 12:15-37

Die rit na Mosambiek het altyd onsekerhede. Die oorsteek van die grens. Die nuwe bakkie wat dalk foute kan hê. Iets wat vergeet kan word voel mos dan sommer ‘n groot ding. Gesondheid  ens. Dit maak mens gespanne en nou is dit tyd om die Here se vrede en vreugde doelbewus te soek.

Toe lees ek van Jesus wat kom gesond maak wie siek is. Jesus die bron van alles bring die Lewe na die gebroke aardse bestaan. Hy kom genees waar mense siek is, dryf duiwels uit wat mense vernietig ens. As mens na Mosambiek toe gaan, dan word mens ‘n skadubeeld van dieselfde proses. Al verskil is dat Hy my ook maar gereeld moet gesond maak en dit is nie net van fisiese siektes nie.

Dit bring my by my proses van bevestiging van ‘n lewe waarin ek reeds sy reg beleef het en dit aan my gegee is. Daar is niks op die aarde wat ek meer kan verloor wat nie reeds syne is nie. Ek kan weer terug gaan en my rus in Hom vind.

Wat my die meeste aanspreek is dat Jesus nie twis en skreeu nie, Sy stem is nie hard en word in die strate gehoor nie. Hy sien geknakte riete en breek hulle nie. In Sy spore kan ek net ‘n diep omgee deur sy omgee verteenwoordig en soos ‘n lig inbeweeg die onbekendes in. Oral waar ek kom, kom die lig ook. Ek kan staan daarop en werk aan my eie vreugde en net anders na die wêreld van Mosambiek om my kyk. Sy genesing het my bereik. As Hy dit vir my sê dan aanvaar ek dit.

Die sagte manier van Jesus het my rus geword. Nou sien ek ook dat wanneer hy “reg” bring (2020 vertaling) dan is die reg juis ‘n diepe omgee vir mense en uitreik na gebrokenheid. Om genesing te bring in liggaam en siel sonder dat mense dit verdien. Dit is God se reg, want dit kom deur Jesus die weg waarheid en Lewe. Sluit mooi aan by die absolute kleinste opsomming van die Bybel naamlik “wees lief vir jou naaste”

In die debakel rondom die uitdryf van demone word Jesus beledig dat hy Satan se werk doen. Die betekenis van Jesus se verduideliking aan my was juis dat die sterk man reeds vasgebind is en daarom deur die gebaar het die koninkryk nie naby gekom nie, maar “julle bereik”. Dit is nou hier.

Die lastering teen die Gees, bly steeds vir my onseker. Die Boodskap vertaal dit so dat dit verwys na die Fariseërs wat God se werk koppel aan Satan en mens kan dit nog doen teenoor die Seun, maar jy moet nie dit doen teenoor die Gees nie.

Daar is ‘n element in wat in seker almal van ons is, en dit is om God se werk dikwels nie raak te sien en te erken as Sy werk nie. As dit nie vergewe kan word nie, dan is baie van ons in skuld vir ewig. Ek kan darem nie dink dat dit is wat Jesus bedoel nie.

Op ‘n ander plek het ek gehoor dat dit gaan oor die weerstaan van God se werk tot met jou dood. Dws dan aanvaar jy nie God se werk in jou lewe nie en is jy dus verlore sonder om die Kruisdood en betaling van skuld te aanvaar.

Ek weet nie regtig nie, maar aanvaar dat ek volkome vergewe is vir alles wat ek gedoen het.

Die stukkie oor die boom en die vrugte laat my weer dink aan die bron binne my as gelowige wat maak dat die goed wat uit my vloei in ooreenstemming is met wat God in my gedoen het. Dalk verwys Jesus na die uitdryf van die duiwels en dat dit bewys is van wie Hy is. Ek weet nie.

In myself weet ek Jesus woon in my, en dat ek ‘n vergewe sondaar is. Baie van die vrugte uit my lewe wys nog nie die goeie in my nie en ander kere kom daar van die goeie na vore. By Jesus is dit net goed wat uitkom, maar by my is ek nog in ‘n proses. Dit is egter ‘n motivering om al meer ooreenstemming te kry met die goedheid van God en Sy Gees wat in my is en die lewe na buite. Dit is nodig dat daar baie kommunikasie sal wees en eenheid met Hom al meer in my dade sal begin wys.

RES VAN PAD TOT IN MILANGE

Dit was baie goed om by die Bantims te kuier en bande op te tel. Hulle het my bederf met ‘n heerlike ete. Dit was goed om meer van hulle bediening en uitdagings te hoor en ook te deel.

Die besoek aan Peet en Erma was ook goed. Ons het bietjie tyd gehad om geestelik ook te deel met mekaar.

By Piet en Ria was dit ook goed om weer op datum te kom van hulle en hulle kinders se lewens en te kon deel en saam te bid. Ook daar is ek bederf deur ‘n heerlike ete wat ek nodig gehad het. Dit is altyd betekenisvol as gelowiges deel en saam bid.

Die pad is baie sleg en die nuwe bakkie doen goed met brandstof gebruik en het selfs op ‘n stadium meer as 12km per liter gegee. Verder trek dit vreeslik lekker, mens moet jouself inhou. Dit het ‘n skeet dat dit soms krag verloor en dan moet ek dit afskakel en weer start voordat dit weer normaal is. Die een lig voor skyn te laag. Dit is moeilik om dit te stel en daar is ‘n plaatjie wat reg gebuig moet word om dit reg te kry. Ek het dit terug gevat na Nissan en hulle het belowe dat dit nou reg is. Ek moes ontdek dat dit nie so is nie. Self probeer ek dit stel, maar dit wil nie beweeg nie. Die plaatjie moet gebuig word. Ek druk hard daarteen en is bang om dit nie te breek nie, maar dit wil nie. Nou sit ek met ‘n lig wat nie reg is nie, maar darem goed genoeg is vir die pad. So moet die mooi bakkie seker skete hê om mens nederig te hou.

Ek kon vir Bernadette ook heelwat goed bring en dit is lekker om te sien hoe hulle dit geniet. Sy bederf my ook met ‘n ete wat ek nodig gehad het.

Sikloon Freddy is op pad en dit maak dat ons die naweek eers rustig moet wees en kyk wat gebeur voordat ons met die werk begin. Die program lyk dus as volg:

12 Erediens Milange en ry na Mocuba

13 Bouwerk in Mocuba. Sit werkers aan die werk

14-17 Besoek Pebane waar nuwe dominee nou werk

17 Ry na Mocuba en kyk na die bouwerk

18 Bouwerk en namiddag vertrek na Magodane waar ook ‘n nuwe dominee is

19 Magodane toerusting

20 Toerusting en namiddag terug na Mocuba vir bouwerk (indien nodig)

21-23 Bouwerk en terug ry na Milange vir sinodale gesprekke saam met Daniel de Wet.

24 Namiddag vertrek na Natanje

25 Toerusting in natanje

26 Vertrek na Calane

27 Toerusting in Calane en vertrek namiddag na Mocuba vanwaar terugtog gaan begin. Wil graag in Caia gaan slaap omdat die pad nou so stadig is.

Die hele bestuur van Hefsiba is hier in Milange in dieselfde huis waar ek slaap en ek kon reeds met twee van hulle ‘n goeie gesprek voer. Dit is duidelik dat hulle verstaan dan die kerk in ‘n geestelike nood verkeer. Tog is daar nog nie ‘n prioriteit om iets daaraan te doen nie. (gewonder of ek nie een van my besoeke per jaar daar moet spandeer en net ‘n geestelike bou proses aan die gang kry nie. Persoonlike gesprekke met leiers en dissipelskap prosesse aan die gang sit tussen hulle en die studente). 

 

Opleiding in Mosambiek vertrekpunt

 

Opleiding in Mosambiek

Inleiding

Die inligting in hierdie dokument is nie wetenskaplik nagevors nie, dit is gebou op persoonlike ervarings sowel as menings ingewin deur na kerk leiers te luister. Die geografiese fokus van die skrywe is ook gerig op die gebied wat ek die beste ken, nl die Tumbine sinode van die IRM (Gereformeerde Kerk in Mosambiek) Dit behoort in die eerste plek vir ‘n evangeliese gereformeerde hart, ‘n aanduiding te gee oor die belangrikste fokusse wat nodig is om die Gereformeerde Kerk in Mosambiek te help in hulle poging.

Die Tumbine sinode bestaan uit ongeveer 20 gemeentes wat weens verskeie redes nie baie sterk staan in wat ek noem: lidmate met ‘n persoonlike verhouding met die Here, nie. Mense is baie lief vir kerk wees, en daar is verskeie redes vir kerk wees. My beskrywing van ‘n Bybelse rede vir gemeente wees is wanneer die liefde van Christus verstaan word en daar dus ‘n begeerte ontstaan dat alle lidmate so ‘n persoonlike verhouding met die Here het dat dit hulle vul soos wat die wingerdstok die lote vul in Joh 15. Dan begin die Here onselfsugtig in mense werk sodat hulle vrugte na binne en buite sal dra wat dan by die bekering pas. Die motivering kom dan deur die inwonende Heilige Gees in mense en sal seker altyd ons verras in die manier waarop daar gefunksioneer word om effektief ligdraers te wees. Die tekens daarvan is mense wat omgee in woord en daad en dan op verrassende maniere kreatief ander dien sonder om terug te wil ontvang. Dit is ook ‘n holistiese beweging waarin alle aspekte van die lewe geraak word.

Tydens toerusting, is daar dus sekere denkwyses wat afgebreek moet word en ‘n aanleer van ‘n ware verhouding en vertroue.

Paar tradisionele gedagtes

Die afgelope paar nuwe areas wat ons besoek het, het ons gevind dat daar, soos die plaaslike dominee gesê het, by zero begin word. In so ‘n geval kan mens dan ook nie begin by die kruis nie. Die skeppingsverhaal word dan ‘n goeie beginpunt om God se geskiedenis te kan kontrasteer met die kulturele verstaan van geskiedenis. Kultureel herhaal die geskiedenis homself gereeld. Daar is selfs ‘n soort van ‘n inkarnasie model in mense se verstaan. Verder leef mense ook nie met ‘n toekomsverwagting nie. Daar is hoogstens ‘n geskiedenis, maar nie ‘n vooruit beplanning nie. Verder is daar ‘n baie sterk strewe daarna om niks te mag verander nie. Soos jy gebore is, so sal jy sterf. Moet daaraan nie toring nie, want verandering bring konflik. Die hoogste strewe is om deel te wees van die gemeenskap en om nie mens of gees kwaad te maak nie. Enige siektes of droogte en swaarkry is tekens van die balanse wat versteur is en herstel moet word. Daar moet dus uitgevind word wie die balanse gesteur het en daardie persone moet dan betaal daarvoor totdat die geeste weer tevrede is.

Meeste gebeure het geestelike oorsake. Indien jou oes swak is, beteken dit dat iemand anders jou krag gesteel het deur bv ‘n tradisionele geneser te kry en medisyne in jou land begrawe het om jou krag te steel vir hom. Alhoewel dit soms weg gesteek word, het dit duidelik geword uit ‘n doktors tesis wat ek gelees het dat dit selfs in gesofistikeerde plekke in Malawi steeds ‘n baie groot realiteit is.

‘n Verdere gedagte wat dit nog kompliseer is dat Christenskap volgens mense net bygevoeg kan word by ‘n reeds bestaande verstaan van verhoudings met geeste en balanse wat behou moet word. Dit is baie makliker so, want indien jy die sisteem wil verander ontwrig jy net.

Die vaste hiërargieë wat in die gemeenskappe bestaan mag ook nie verander word nie. Dikwels word leiers baie manipulerend om hulle posisies te bevestig en die wat onder hulle is onder te hou. Daar is dikwels groot sensitiwiteit oor hulle status en posisie en dit sal met baie moeite beskerm word. Grootheid word dus meestal nie gesien in nederigheid nie, maar in posisie en mag. Die mense en kinders aan die onderkant van die hiërargie word dikwels geen opsie gegun nie en word slagoffers van omstandighede. Fatalistiese denke is dus ook baie sterk. Daar is geen vermoë om te verander of te groei nie. Hulle wat wel opstaan en ontwikkel moet deur geweldige kritiek en vyandskap werk, want daar word gereken dat hulle ander se krag steel.

Verlossingsleer se basis

Geskiedenis

Soos verstaan kan word, kan daar dus nie net by die kruis begin word om verlossing te verstaan nie. Om hierdie rede probeer ek dan altyd by die skepping begin met ‘n verhaal van God voor die Skepping, dan die volgorde van ‘n mens wat na die beeld van God geskape is man en vrou en wat die opdrag kry om te heers. Om die aarde te vul en te ontwikkel in alle aspekte. ‘n Werkende mens in God se beeld as Sy verteenwoordiger in ‘n noue intieme verhouding met God. Dan loop die geskiedenis verder na ‘n boom en ‘n sondeval en skeiding tussen God en mens. Die mens word dus God se vyand en het al sy vermoë om die verhouding te herstel verloor het. Ek hou daarvan om dit sommer uit te beeld met mense wat dit illustreer. Die geskiedenis kan dan gevolg word deur die Ou Testament, maar in meeste gevalle is die stories van die ou Testament heeltemal onbekend. Hier is dus ‘n lang termyn proses nodig waar veral kinders saam met volwassenes aan Bybel verhale bloot gestel word, maar met ‘n verstaan van waar dit inpas in God se storie. God se storie gaan nooit terug nie, dit loop net vorentoe deur offerandes na wet profete na ‘n kruis. Die kruis verander alles en word die middelpunt van die geskiedenis. Nou loop dit in deur Jesus dissipels en volgelinge (die naam Christen kom net 3 maal in Bybel voor) gelei deur die Gees van God. Mense wat met liefde en verantwoordbaarheid met mekaar omgaan met ‘n taak om soos Jesus gestuur te wees na die verlore wêreld.  Hierdie proses waarin ons nou is, is nie die einde nie, want Jesus kom weer en God se storie loop uit op ‘n heerlike einde vir Sy kinders en ewige straf vir die res.

Hierdie kontras van God se storie teenoor die storie van die mens in die tradisionele denk sisteem moet iewers oorbrug word. Die Bybel wat die storie bekend maak, moet iewers sentraal staan in die proses.

God se hart

Om die liefde van God oor te dra is ‘n groot uitdaging. Wat dit moeilik maak is omdat verhoudings verstaan word as balanse. Ek doen dit vir jou en jy doen dat vir my. Die gedagte van opoffer vir ander maak nie sin nie, want in die tradisionele denke gee jy dan jou posisie prys en verloor jy wat jy jou hele lewe aan gewerk het as jy prys gee en opoffer. Mens tree eenvoudig op volgens jou posisie en status in die gemeenskap. Kinders is dikwels minder belangrik as die volwassene en so ook hulle behoeftes en so ook vroue teenoor mans. Een van die gevolge is dat mans nie ‘n liefdevolle verhouding met hulle kinders het nie. Daar sal nie aandag gegee word aan kinders se behoeftes nie, almal moet eenvoudig inpas en doen wat hulle rol is om te doen. Die gevolg is dat mans dikwels kinders gebruik vir hulle eie belange, sonder om ‘n goeie verhouding met hulle te hê.

Hierdie wederkerigheid is dan ook die basis van omkopery en dit is werklik in alle aspekte van die lewe ingeweef. Polisie maak hulle geld so en die onderwys stelsel, regstelsel, politiek, is deurspek daarvan, omtrent oral steek dit kop uit. Dikwels op grense moet mens jou dood sukkel om iets op die regte manier te doen. Die wetlike manier het dikwels feitlik onmoontlik geword.

As ek dus vir jong mense in ‘n dorp vra of daar ‘n Christen is wie hulle respek het en soos wie hulle wil wees, het ek nog nêrens ‘n positiewe antwoord gekry nie.

Een van die groot uitdagings is om mentors te kry om ‘n liefdevolle Vader beeld te kan vestig. God se storie maak nie sin as dit nie verstaan word nie.

Motivering van Christenskap word dikwels verdraai. In toerustings geleenthede, word daar erken dat baie mense kerk toe kom, maar nie in God belang stel nie, sommige soek eerder geleenthede om die kerk te kritiseer. Kritiek van ander is natuurlik nodig om eie posisie te versterk. Oral waar ek gevra het, word gesê dat daar baie sulke mense is. Die tweede rede is dikwels ‘n baie groot probleem vir enige sendingwerk. Daar word kerk toe gekom om iets te ontvang. Net deur ‘n Bybel te gee of ‘n paar skoene in die begin, word dit die norm en jare se sukkel draai nie sommer daardie idee om nie. Vandag oral in die kerk erken lidmate dat baie kerk toe kom net om iets te ontvang. Nog ‘n rede is dikwels posisie en leierskap en dan veral ook om ‘n begrafnis van aansien te kan hê. Nog ‘n rede is eenvoudig die posisie wat kerk wees en kore vir mense inhou. Hulle doen al die regte goed om daar aanvaarbaar te wees, maar stel nie in God belang nie. (dink elk geval God is te ver en sal hulle nooit raak sien nie). Lidmate erken dat daar ook baie sulke mense is. Dikwels as mens dan vra oor hoeveel mense daar is wat die Here regtig ken, dan kry ek dikwels die antwoord dat hulle wonder of daar sulkes in die gemeente is.

Verder word werk geregtigheid baie sterk beleef in die Kerk juis omdat wederkerigheid ‘n kenmerk van verhoudinge is.

Bybelkennis

Die meeste mense hier is nie lesers nie. Daar is in die eerste plek ‘n groot klomp wat nie geletterd is nie en die wat is, lees nie sommer die Bybel nie. Ons begin nou maar om op verskeie plekke te eksperimenteer met oudio Bybels in plaaslike tale.

As mens die gemeentes, veral in die platteland indeel in groepe waar daar ten minste een Bybel is met iemand wat glad genoeg lees om verstaan te kan word, dan is die groepe baie groot. Na so ‘n indeling gee ek dan ‘n vers om in die groepe te lees. Na die lees daarvan vra ek wat daar staan. Meestal kan niemand my antwoord. Dan lees ons weer. Dikwels sonder enige verstaan van wat gelees is. Dan na ‘n derde keer kom daar soms antwoorde wat heeltemal uit die konteks van die vers is, waar dinge sê soos: Jesus het aan die kruis gesterf vir ons sonde. Dan na ‘n paar ekstra kere van lees begin mense dan die vers self weergee. Die tweede stap is om te vra wat die Here vir ons deur daardie vers wil sê. Dit is ‘n nuwe proses. Dikwels kan mens hier mense help om self met die Here te praat en indien die boodskap op die ou end verstaan word, dan is die bevestiging dat hulle God gehoor het natuurlik van groot waarde. Die Here het jou gesien en het met jou gepraat! Die uitdaging is egter om die Bybel ‘n plek te gee in huise en gesinne, want dit speel geen rol in gemeenskappe behalwe in die 2 ure in die kerk gebou nie.

Dualisme

Dikwels is Bybel lees en ander religieuse gebeure in ervaringe van lidmate beperk tot Sondag in die erediens. Die idee is sterk dat God Sondae verheerlik word en Bybel gelees word en gebid word in die erediens. Dat die soort van geloofsuitlewinge in die huis plaasvind is baie vreemd. So ook hier is dit nodig om baie aandag daaraan te gee om gemeentelede te help verstaan dat ‘n sterk gemeente gebou is op gelowige families wat die Here met hulle hele lewe dien. Nie net op Sondae nie. As hulle die Here dien in 2 ure van die 168 ure van die week, wat dan van die ander ure?

Moenie die gevolge van die soort van denke onderskat nie. Politiek, sekuriteit, opvoeding, mediese werk ens. Word dikwels in ‘n ander klas geplaas as dinge soos bid bybel lees en evangelisasie. Die Here het niks te doen met die res nie. So word Godsdiens iets vir Sondag en die res is jyself en jou omstandighede wat bepaal. Dit is selfs vreemd as die Here iets te doen het met jou huwelik en gesin.

Verlossing

Die Teologie van verlossing pas in in die storie van God. Nou kom idees soos Jesus se sondeloosheid en dat Hy God en mens is handig te pas. Ek sal bv vra wie die ma van Jesus was en of sy mens was. Dan ook wie die pa van Jesus was aangesien Josef nie by Maria geslaap het nie. Saam met dit is daar paar maniere om die sondeskuld probleem te verduidelik. Dit is volgens my ook belangrik om die korrupsie van die mense en sy totale verdorwenheid ook te beklemtoon in ‘n wêreld wat dikwels die mens as goed beskryf. Die totale onvermoë van die mens en die Vader wat die redding bewerkstellig van Sy kant af. Al die sola’s van die reformasie word belangrik.

Hieruit kom daar dan ‘n verhouding wat soos reeds genoem is, soms ‘n groot uitdaging is om te verstaan en te beleef. Dit is juis die verlossing wat help om iets daarvan te kan beleef. Baie stories soos die verlore seun ens help met die uitdaging.

Vertroue

Hierdie uitdaging het baie te doen met die geeste en tradisies. Mense wat nie net in idees nie, maar in verhoudings met familie ‘n groep gevorm het waarin hulle oorleef. Om nou op ‘n punt te kom waar vertroue beteken die opgee van vertroue in die tradisies, is ‘n menslik onmoontlike skuif. Daar is net soveel vyandskap en ontwrigting wat daarmee saamgaan, dat dit net die Here is wat dit kan bewerkstellig.

Dit vat dikwels ‘n langtermyn verhouding om eerlik oor die goed te kan gesels. Ek hou daarvan om situasies te skep soos ‘n kind wat siek is en wat die gemeenskap doen om die probleem op te los vs. Wat die mense in die Kerk doen om die probleem op te los. Wat doen die Kerk as hulle gebede nie altyd werk nie. Ens.

So ook as iemand se oeste swakker is as ander, wat doen die gemeenskap en wat doen mense van die Kerk daaroor.

Dit loop dikwels uit op ‘n beskrywing van die 2 paaie waar daar drastiese besluite gemaak moet word. Dit help as mense dan reeds iets van ‘n intieme verhouding met die Here verstaan. Dit bring jou by die punt om te erken. Of ek nou doodgaan of ek nou lewe, ek gaan die Here dien!

Ek het dominees in die kerk gekry wat sal erken dat jy maar na die geeste kan gaan vir hulp indien daar vir ‘n sieke gebid is en hy nie gesond geword het nie.

Die vraag is hoe mens so ‘n diep vertrouensverhouding met die Here kan beleef, dat jy bereid is om die ander vertrouensverhoudings prys te gee. Dit is tog ons realiteit as gelowiges. Dit is veral moeilik in ‘n omgewing waar die pa kind ervaring nie die effektiewe metafoor is om die verhouding oor te dra nie. Die uitdaging is dat juis omdat dit so is, is daar geen verhouding wat gebruik kan word as metafoor nie.

 

Trek dominees en sinode vergadering

 

Vergadering in Milange evangelisasie huis

Die laaste paar dae hier in Mosambiek het ek die voorreg gehad om die sinodale kommissie vergadering van die Tumbine sinode by te woon en het ek gehelp om drie dominees te skuif na hulle nuwe gemeentes. Dit is intense kulturele ervarings waar ek as ‘n materialistiese Westerling gekonfronteer word met ‘n lewe so anders as my eie. Alhoewel ek reeds 28 jaar betrokke is in Mosambiek, bly daar altyd gedeeltes wat ongemaklik bly vir mens se ou natuur of vir dit waaraan jy gewoond geraak het. Mens wil mos altyd neig na wat gemaklik is. Dit is egter net die een kant van die storie, soms is daar dit wat mens diep raak wanneer jy iets raaksien wat baie mooi en Bybels is. Ek dink soms dat ek al baie geleer het, maar dan gebeur daar dinge wat jou laat besef hoe min jy weet.

Geïnspireerd deur John Maxwell se preek oor evangelisasie uit 1 Kor 9, raak Paulus se benadering en begeerte om te dien en alles te wees my net weer. Hy doen tot op die uiterste alles sodat sommige gered kan word. Vir die Jood word hy soos ‘n Jood en vir die swakke soos ‘n swakke. Die woord diens kry net soveel meer konteks in so ‘n benadering. So tussen hakies, beteken dit dat mens nie mense kan uitnooi na jou wêreld nie, maar dat jy na hulle wêreld beweeg in verstaan, beleef, ruimte maak op so ‘n manier dat hulle jou gemaklik kan ontmoet en respekteer. Daar word hulle lief vir jou (binne ‘n wêreld wat soms vir jou ongemaklik is) en as hulle vir jou lief het, dan kan hulle ook jou God aanvaar. As hulle nie vir jou lief kan word nie, dan is dit baie moeilik om jou God te aanvaar.

In die vergadering van 2 volle dae, oggend tot 11nm, het ons net vir etes gebreek. Tydens die vergadering was daar ‘n man wat ‘n dominee was, maar uit sy eie besluit het dat dit nie vir hom is nie. Hy is ‘n moeilike man en het moeilik oor die weg gekom met die besluite van ander. Dit was reeds 10 jaar gelede. Nou wil hy graag ‘n brief hê van die kerk vir sy weggaan. Hulle gee hom toe die geleentheid om sy saak voor die vergadering te stel en hy vertel sy storie vir maklik 45 minute. Die manier klink vir my baie vreemd, want aan die een kant noem hy dat hulle sy vriende is, maar aan die ander kant verontskuldig hy homself die heel tyd en dit klink soos beskuldiging van die kerk. Daarna word hy uitgestuur en word die vergadering die geleentheid gegee om hulle menings te gee. Elkeen wat wil kry ‘n kans. Hiertydens probeer die vergadering bepaal wat is die agenda agter dit wat gesê is. Een ouderling staan op en volgens sy mening wil die man vreeslik graag terug kom na die kerk toe. Hy besef dat hy foute gemaak het deur die kerk te verlaat en sy eie kerk te begin en voel nou baie skaam daaroor. Tog kry hy dit nie reg om te erken dat hy ‘n fout gemaak het nie. Hy is net te trotse mens daarvoor. So die ouderling reken dat ons sy gesprek as ‘n erkenning van fout moet interpreteer en hom weer ‘n kans gee. Hy is nie ongemaklik oor die beskuldigings nie, want hy luister na die man se hart. Alhoewel die voorstel nie aanvaar is nie, was dit vir my ‘n voorbeeld van hoe vergaderings funksioneer. Ek kan nie met my denkwyse hierdie vergaderings benader nie, dit gaan net nie werk nie en bring net weer die onaanpasbaarheid van kulture na vore en bring skeiding en oneffektiewe funksionering. As ek egter ongemak omhels en deel word van hierdie benadering bring dit op die ou end ‘n baie unieke verhouding, want hulle beleef mens wees soos hulle dit ken. Na die verhouding gevestig is, kan daar eers begin word met ‘n konfrontering met die Bybelse boodskap.

 Die Bybelse boodskap bly ‘n boodskap wat na alle kante toe Westers en Animisties, bevestig, maar ook seer maak en transformeer. Die Bybelse boodskap ken ons as ‘n ongemaklike boodskap met wonderlike resultate. Dit is nie God wat moet verander nie, maar ons.

Ek deel graag nog ‘n ervaring van dieselfde beginsel om te word soos die mense wat jy lief het, met die doel om ‘n nuwe lewe van Christus met hulle te deel.

Ek word gevra om ‘n dominee en sy familie in Chimuavi gemeente te gaan haal en na Marongane gemeente te neem. Dit is ‘n slegte paadjie deur die bos en deur riviere waarvan die brûe weg gespoel het met die laaste sikloon. Ons kry toe stort reën, maar dit eers daar gelaat. Daarna vat ons weer daardie dominee na Calane wat ook ‘n klein bospaadjie oor riviere en berge is. Daardie dominee moes ek weer vat na Pebane.  Nou laai ‘n dubbel kajuit bakkie met ‘n dominee se hele huisraad, veral as hy klomp sakke mielies het. Die mielies is baie belangrik, want dit is sy gesin se kos vir die jaar. Verder moet die gesin saam inklim. Ag daar is net soveel uitdagings.

Foto sê genoeg

Een van die riviere waar mens moet deur

Nog 'n riviertjie waar ek die pad verloor het en 200m in die rivier af gery het.

In die proses word mens gekonfronteer met jou Westerse idee om jou voertuig te beskerm en die nood van mense. Die balanse is nooit maklik. Aan die een kant is die hart van die saak om mense te bereik en aan die ander kant kan mens nie jou bakkie breek nie. Die besluite en aanvoeling vir die voertuig is nie by die mense nie, maar is by jou. Voeg daarby dat bv die een dominee goed doen en 13 sakke mielies het en baie meer huisraad. Na beraadslaging met sinodale leiers ens is besluit dat die hele program, ook die opleiding wat hierna kom aangepas moet word. Ek moet ‘n ekstra dag spandeer en die dominee help van sy bagasie na sy familie aan te ry, dan terug te gaan en dit te laai wat saam na die ver gemeente in Pebane gaan. Die dominee vertel my dat sy familie in Ile is en so vertrek ons. Hy sê nie dat dit 40km anderkant die dorp Ile is nie. Belangrike inligting word net nie gegee nie, en ek dink toe nie dat ek moet vra nie. Ek behoort eintlik te vra, want ek weet mos. By sy familie is daar ‘n taal misverstand en dink hulle ek wil met sy ma trou en sy verduidelik dat sy klaar getroud is, maar vir my iemand sal kry wat nie getroud is nie. Nou lag ons eers lekker oor die misverstand.

Met misverstande en besluite wat heeltemal dwars teen jou Westerse denkwyse ingaan, is die proses definitief nie gemaklik nie. In die proses waar die woorde van Paulus as antwoord na jou kom as jy met die Here praat, druk jy aan en daar gebeur ‘n mooi ding. Die wêreld van die mense gaan vir jou oop en saam met dit jou gesindheid en saam met dit word mense lief vir jou. Ek staan verstom oor hoe dankbaar mense raak. Hier is so paar voorbeelde daarvan.

By die een gemeente huil die dominee se vrou buite beheer weens die familie en mense van 6 jaar wat sy moet verlaat. Emosies ontmoet mekaar en ek huil amper saam en kan selfs met ‘n dreigende storm wat kom op ‘n sleg paadjie tyd maak vir haar om dit te verwerk.

In ‘n ander geval moes ons in 40 grade omstandighede die hele dag met ‘n oorlaaide vrag ry, oggend tot aand. Dit is so warm dat 6 van hulle hoenders agter in die bakkie vrek. Dit raak toe die dominee se vrou so, dat sy in al haar eie emosies van weg gaan en in ‘n vreemde plek nuwe mense moet leer ken, uit haar pad gaan om vir my te sorg. Die moeite wat sy gedoen het om vir my kos te gee en ‘n sakkie eiers om saam te vat raak mens.

Die laaste dag van die trekkery, ry ‘n man saam terug na Mocuba. Ons gesels op ‘n vlak wat lyk asof hy geen onderskeid tussen ons sien nie. Dit was vir my vreemd maar goed. Later in die gesprek kom ek agter hy praat met my oor wit mense, want hy dink toe nie ek is ‘n wit mens nie. Ek praat natuurlik saam, want dit is vir my ‘n groot kompliment. In al die uitdagings, myne baie minder as hulle sin, het ons op so ‘n vlak geëindig. Ons is nie hier betrokke net om mense te help om Jesus te ontmoet nie, maar oor ‘n hele lewe saam met Jesus vir mekaar te leer. Dit is lang termyn en daarom kan mens nie net kort termyn betrokke wees nie.

Die ander ervaring wat ek graag deel is met die oorhandiging van die een predikants paar. Omdat daar nie plek was vir die sinodale verteenwoordiger om saam te ry nie, moes ek die sinode ook verteenwoordig. Ons gesels toe oor die werk van die gemeente en hoe die ds en sy gesin met die gemeenskap moet hande vat. Diens wat veroorsaak dat daar geen mag of trots op die spel is nie, maar die behoeftes van die gemeenskap. Dit maak dat deure van huise oop gaan en dan later ook harte van mense. Dan begin mense te vra oor geloof en dan is mense gereed om nie net te hoor nie, maar te luister. Teen die einde kniel die dominee en sy vrou en die vrouens kom lê hande op die vrou en die mans op die dominee en dan bid ons almal saam. Ek weet nie hoekom dit vir my so besonders was nie, dalk omdat dit so ‘n oud Bybelse gebruik was.

Lekker om dit goed met mense te deel wat graag deel wil wees.

 

Liefde en lekker dag vir julle

Jy is by die naam geroep (comissioned)

 

Isa 43:1  But now, this is what the LORD says— he who created you, Jacob, he who formed you, Israel: "Do not fear, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are mine.

 

But now this is what the LORD says – he who created you, Jacob, he who formed you, Israel: “Do not fear, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are mine.

Now

Reality; true; important; listen

Formed

Process; planned; in control;

Summoned

With purpose; called; chosen; About God; Not about myself

Name

Personal; Intimicy; know your deepest you

Mine

Not about me; important; get out of the way; crafted in God for God;

 

Dear Father

You took time to tell me something very important. Help me to be able to hear not only words, but the words that change my world. It is the only thing true and real.

What I am today was not my own making, sometimes I think that I unmake wat you made, but I think it is not. You know about my choices and have chosen me long before for a purpose that I do not fully understand but know is true. You are the one who will fulfil your will with me. May be like a Jona who tried to run away.

Still I feel like I am standing in the way of your work. I can do so much better and I do not do it. Maybe I do not understand my responsibility. All I know is that you know me very intimately so much better than I know myself. There is a truthful faithful relationship that you have chosen en created between us not for your or myself but for the world. Form also now my mind so that this may be the reality I will take as the only reality.

I give my mind to you to be shaped for the purpose that you created it. Sorry if I can sometimes not be able to give away and die. Let your fulfilment also be mine. Let your joy also be mine. Let your purpose also be mine. I want to die even if I fight against it. I am the canal you created so that you can flow through me to the world and in it I know that I also will find your fulfilment.

Danie

My dear son

You make it complicated. Yes, it is mind blowing big and so much different than the world, but you can only trust and do. I will guide you. Be open be ready and do even if it is not easy. You will know and I will reach the goal I created and summoned you for. Trust, be joyful, work hard, live out of me in peace, I enjoy you! Do not try to create something for yourself, because I already gave you much more than you can even dream. Anything you want to create for yourself will be in contrast to my inheritance for you.

Remember I am

Your good Father.

Liggaam Stryd in korona tyd

Ek sit hier met moeë liggaam met bietjie koors en kopseer. Eergister het die stryd intenser geword met diep moegheid, koors en benoudheid op die bors. Na 12 het bietjie beter begin gaan en gister oggend was heel goed. Net na 12 het die koors en moegheid weer begin. As ek my suurlemoen wil uit druk, so met my fingers in mekaar gevleg druk ek die halwe suurlemoen met my handpalms. Net dit het my go op gemaak. Ek doen alles wat ek kan, lig agterkant van bed, stoom met bloekom blare, en baie meer. Die aand vat ek toe een panado en dit laat my toe om 5 ure te slaap. Daar wakker geword lê ek in die verskillende posisies om my longe skoon te kry. Dit werk goed en my longe is nie meer so benoud nie. Die koors is toe weer daar maar nooit hoog nie. Dit is nou besig om met suurlemoen sap en koffie self terug te keer na normaal en begin mens weer beter voel.

Oor die algemeen gaan dit dus weer beter. 

Die hospitaal mense daag gister hier op en kom stel ondersoek in. Hulle sê dat sodra hulle toetse kry, hulle my sal kom toets. Hulle volg ook op met almal wat voor my afsondering, met my kontak gehad het. Hulle wil hê ek moet nog 2 weke in afsondering bly. Hulle belowe om vir my 'n brief te gee van die opdrag sodat ek langer hier kan bly. 

My gees is nog steeds bo natuurlik rustig en as ek gesond is, kan ek dit selfs geniet. 

Geloof die beste geskenk ooit

Ek word wakker na 'n paar uur se slaap met 'n bietjie koors tydens wat lyk soos 'n korona infeksie. Gaan eers warm rooibos tee maak ter wille van die warm drankies. Ek voel die longe kry nog alles uit gestoor en wil dit so hou.

Die ander gewaarwording is 'n diep rustigheid wat nou letterlik alle verstand te bowe gaan. 

Voor ek Mosambiek toe gekom het vertel ek die dokter dat ek soms as alles hier soms so verkeerd loop, ek soms angstig raak. Dan baklei ek baie met myself, want as ek glo behoort ek te weet dat maak nie saak wat gebeur nie, ek is veilig by die Here. Hoe meer ek baklei hoe minder kry ek dan die rustigheid wat ek soek. Sy skryf toe vir my 'n natuurlike middel voor vir daardie tye om die angstigheid te onderdruk. 

Die ander ding wat ek moet vertel: Tussen my en die Here het ek die ooreenkoms dat ek nie meer so baie vra vir uitkomste nie. Uit ervaring het ek geleer dat die Here soms die teenoorgestelde doen. Hier in Mosambiek loop alles tien maal meer verkeerd as reg in elk geval. So in my gesprekke met Hom voel ek soos ongelowige Thomas. Hy wou ook sien en glo, en glo my, ek verstaan daardie begeerte. Gewoonlik as ek egter so voor Jesus staan, dan kan ek hom nie sien en voel nie en sê hy gewoonlik vir my: Gelukkig is jy wat nie sien nie en tog glo. Die woorde moet ek baie dikwels hoor en het deel van my verhouding met Hom geword. 

Vanaand beleef ek iets van die ongelooflike geloof wat werklik wonderlik is. Daardie botteltjie pille lê nog net so in my sak. 

Nou dalk is ek soms verkeerd, seker baie keer verkeerd, maar 'n manier wat ek dink, kan jy die ware wonderwerk van geloof mis deur te dink dat geloof beteken dat soos vanaand, hy my gaan genees. So 'n wonderwerk is nie 'n stofdeeltjies teen die geloof wat Hy wil gee nie. Daar is iets baie groot aan 'n geloof wat nie gebind is aan die uitkoms wat ek wil hê nie.

Die Here het die verstaan van my en Sy verhouding op sy kop kom draai. Daar is die geloof in my, iets waartoe ek nie in staat is nie. Dit is asof my lyf net weet dit is veilig waar dit hoort. Geloof is regtig teen die menslike natuur in. Ek kan nie beskryf hoe kosbaar dit is nie. Die herinnering hieraan dink ek gaan my lewe en bediening vorentoe baie sterk beïnvloed. Ek glo dit het baie te doen met soveel mense wat vir my bid.

Geloof is soveel groter as afgepleite reën na 'n droogte, dit is so groot dat dit jou in die droogte en selfs dood transformeer, want dit is nie 'n menslike handeling.

Hier is nog 'n bonus ook. Ek gaan nog nie die blog post nie, want dit kan my vrou ontstel. Tog is daar boonop nou 'n rustigheid dat ek ook gaan herstel van die korona die vyand wat ek verdien. Geloof en genade loop saam. Tog selfs as dit nie gebeur nie, is dit reg soos nooit tevore. 

Habakuk 1, daar is die profeet baie moedeloos. In hoofstuk 3 is die gedeelte van "al sou die wingerdstok nie bod en ander rampe soos geen beeste in die krale. Nogtans sal ek jubel in die Here. 

In hoofstuk 2 sê Habakuk. Dinge gaan nog nie verander nie" Kyk, sy siel is opgeblase in hom en nie reg nie. Maar die regverdige, deur sy geloof sal hy lewe."

HÁBAKUK 2:4 AFR53

https://bible.com/bible/5/hab.2.4.AFR53

Die geskenk van geloof is nie daar om jou te dien nie maar die wêreld. Ek is oortuig daarvan dat hierdie boodskap vir Mosambiek bedoel is. Geloof het soms baie selfsugtig geword. Die selfsug het deur 'n paar goed duidelik na vore gekom en nou moet dit net aanmekaar gelas word met 'n bedreiging wat heel moontlik Mosambiek BAIE seer kan maak. Geestelike leiers het nou iets groter nodig en nie iets oppervlakkig nie. Ek weet julle gebedslyste is lank, maar moet nie die land vergeet nie. Dit lyk nie goed nie. 

Getuienis

Hoe om te evangeliseer

Gebaseer op Doug Paul

As ons kyk na Handelinge en ook die uitstuur van die dissiples dan is daar ‘n voorbeeld van hoe getuienis plaasgevind het. Ons kan dit vir ons omstandighede aanpas.

Soek ‘n persoon van vrede.

In sending kringe word so ‘n persoon dikwels genoem ‘n persoon van vrede. Dit is die een wat jou ontvang. Paulus praat van die persoon wat deur God voorberei is. Toe die dissipels uitgestuur is was die opdrag om te klop en as die deur oopgemaak word, ‘n seën uit te spreek. As die seën ontvang word, dan het jy heel moontlik ‘n persoon van vrede.

Vir ons omstandighede kan dit dalk wees dat iemand vra hoe dit gaan, en jy dan antwoord met iets soos: Ek is nuuskierig oor wat die Here vandag gaan doen. As dit ingang vind, dan is dit heel moontlik ‘n persoon van vrede. ‘n Manier wat ek ook van hou is om te vertel wie jy is en hoekom jy hier is. Iets soos: Ek is ‘n kind van die Here van hierdie en hierdie kerk of organisasie” of dalk net “ek en my vriende is kinders van die Here en wil graag die mense van die straat ontmoet.”

Verwelkoming

Die opdrag was dat indien mense jou ontvang, gaan in en bly daar en moet nie rond trek tussen huise nie. Eet saam met hulle en aanvaar wat hulle aanbied.

Dit is nie noodwendig in mense se huise nie, maar indien mense jou ontvang. Onthou dat indien mense jou ontvang, dan ontvang hulle ons Vader. Evangelisasie is nie net om te gee nie, maar om te ontvang.

Diens

Dit is ‘n manier om in mense se lewens in te kom. Luister na hulle, verstaan en beleef hulle omstandighede. Laat hulle jou dien. Eet wat jou voorgesit word. Mense moet hulle identiteit en menswees kan uitleef teenoor jou. Dit is respek en belangstelling en veral aanvaarding wat beleef word. Wat hulle jou bied is vir jou goed.

Belê

Dan kom daar ‘n tyd van gee vir mense. Soos Petrus gesê het, “wat ek het gee ek jou”. Nou kom die tyd van investering. Die dissipels is gestuur om te bid vir die siekes, duiwels uit te dryf en mense te seën. Wat ek vrylik gekry het gee ek vrylik uit.

Hier is dit wat jy gee, enige iets wat die Here vir jou gegee het. Dit kan jou persoonlike storie van genade wees wat jy deel. Dit begin gewoonlik met ‘n vraag soos: “Is daar iets waarvoor ek vir jou kan bid?” of “kan ek my storie vir jou vertel” of “Hoe kan ek vir jou dien?”

Die persoon het die potensiaal om met al sy verhoudings ‘n boodskap verder te vat en in te beweeg in ‘n nuwe gemeenskap. Dit gaan dus van die begin af oor meer as die persoon self. Hy gaan leer om ook van God te ontvang en onmiddellik weer te gee.

Jesus self het so ‘n proses gevolg met die vrou by die put.

Soms is die nood so groot dat mens soos by die Baremhartige Samaritaan, gedwing word om met diens te begin.

Lang termyn verhouding

Veral in Handelinge word daar geweldig baie gemaak van toerusting en herbesoeke en aanmoediging. Hier kom ook die hele ding in van “leer hulle om alles te onderhou”. Dit kan ook vertaal word “om gehoorsaam te wees”. Hierdie gehoorsaamheid of onderhou van alles, beteken in alles. Dit is op alle gebiede in die lewe. Huwelik, opvoeding van kinders, jou werk as bediening, jou eie getuienis, ens. Die woord dissipelskap kom nou op.

Daar is baie hulpmiddels wat gebruik kan word soos aksie Timoteus wat sterk aan te beveel is. Tog mag dit nie in die plek van spesifieke omstandighede en persoonlike verhouding kom staan nie. So ‘n verhouding het ook ‘n struktuur nodig, want gevoelens kan dit nie bly dra nie. Mens voel nie altyd vir die taak nie. Daar is dus ‘n soort van ‘n ooreenkoms wat albei partye oor besluit. So kan mens dan een keer per week die persoon besoek en dalk ook ‘n paar ander mense in ‘n groepie bymekaar kry. Daar kan dan bv. tye wees van ‘n braai of saam eet en ander kere Aksie Timoteus of Bybelstudie ens. Ek weet van effektiewe dissipelskap verhoudinge wat oor 16 jaar deur die Here gebruik is om ‘n persoon se lewe totaal omgekeer het. Daardie persoon het dan honderde ander mense se lewens positief beïnvloed.

Die lang termyn verhouding is nou al meer as evangelisasie, maar iewers moet dit gebeur na evangelisasie al word dit deur ander mense gedoen.

Die Gees lei mens in die prosesse en gee vir mens die gawes wat nodig is.

Op die manier gehoorsaam ons die groot opdrag in die Bybel wat ek glo in enige geloofs gemeenskap of kerk organisasie moet gebeur. As dit nie gebeur nie, is ons nie kerk nie.