Handevat storie 12 Okt - 1 Nov Mosambiek

My nuwe profiel foto op "facebook"

Okotober 12

Hierdie is Danie en ds Nunes wat by Malema en Entrelagos saam gewerk het. Hier is motorfietse gelaai vir die pad.

Ek groet die boland en mense wat vir my baie kosbaar is. Ek bid dat die Here Sy wil sal bereik en ek goed sal luister, en met oortuiging kan doen en praat. Dat ek daar sal wees waar Hy my wil hê. Ek rus en vertrou op Hom.

Oktober 13

In die bus op pad na Zimbabwe en tweede nag van regop slaap.

Oktober 14

Is nou in Blantyre. Vertel later van goeie gesprekke op bus ook met Moslem leier. Hier ry ons oor die nuwe brug by Tete. Zambesie rivier. Die man het homself en die Moslem geloof verdedig en die Christelike kerk aangeval. Ek het die foute van die kerk gedurig erken en hom duidelik gewys dat Moslems ook soms foute maak. Hy het dit ontken, maar kon later nie meer nie. Hy het nie verwag dat ek ons gebrokenheid sou erken nie en dit het hom heel van sy storie af gehad.

Oktober 15

Vandag in Milange na taxi en fiets trip. Lekker warm. Vergaderings begin more. Bid vir fyn luister en wysheid.

Oktober 16

Die gesprekke vandag was goed (ek het vir 'n paar uur lank met moderator en algemene sekretaris van die sinode in Mosambiek gesels), en daar was mooi verstaan. Aan die ander kant ook amper verslaentheid as mens sien hoe diep gewortelde maniere van dink en doen soveel probleme veroorsaak. Aan die ander kant dat ons so lief is vir mense dat ons nie kan ophou om weer en weer die waarheid te praat en verder te soek na oplossings. Dit het ons nog nader gebring aan mekaar en so ook aan ons Goeie Vader.

Oktober 17

Niehan maak vir die manne burgers terwyl die vrouens ladies night het. Dankie Niehan, dit was lekker na die vergaderings.

'n Stuk van die Mocuba pad, is nog stadig. Het gou gestop vir 'n koffie. Nampula nog 4 ure weg.

Oktober 18

Vandag Nampula se strate deurkruis op soek na 'n motorfiets. Ek praat met Here dat ek wens dit was makliker as om self te soek en navorsing te doen. Na alles bid ek om more goed te doen.

Slaap by YWAM basis (was SIL), Goeie gesprek met administrateur. Ook genooi vir middagete by sendelinge saam met 'n nuwe paartjie van Balama. Ons eerlikheid oor swaarkry, maak dat die Here ons saamwees gebruik vir mekaar.

Dave die loots van MAF, leen my hulle voertuig. Wonderlike voorsiening anders het ek gesukkel. (die Here het die keuse met 'n glimlag gemaak! ). Verder is daar iemand wat die stad ken wat more vir my die beste motorfiets plekke gaan wys. Mens kan dankie sê vir so baie dinge.

Ons erediens op ywam basis. Ek voel so die swaarkry van baie van die mense, wil hulle 'n groot drukkie gee en saam huil. Sulke brawe geloofs mense.

Goeie gesprek met Mosambiekse Bybelskool dosent. Hy vertel van mense in Xai-Xai wat familie in hulle erf begrawe om nader te bly aan hulle. Ook hulle wat uit vrees nooit 'n dier se ribbes of hart eet nie want hulle voorvader clan naam is borskas.

Oktober 19

Bileam II, is toe gekoop. Hero 150 cc vir so R20000. Toe Grant laat weet hulle kom uit die Honda stal, toe besluit ek dit is die een wat ek dink die Here wou hê ek moet koop. Kan nie hele storie vertel, maar dinge gebeur nie soos in RSA!

Blikkie vleis, mash, blatjang en koffie vir middagete. Sias Murray sou dit geniet.

Oktober 21

Grant en twee werkers of dissipels besig om te bid. Baie vrae oor Bybel en praktiese Christenskap. Die een se vrou maak nie die pap wat hy van hou nie. Nou gaan hy eers sy eie foute erken en hoop hy kan dan met haar weer oor die pap praat.

So lekker vol dag gehad, het nie eers 'n foto nie. 5uur uit Nampula weg en kuier lekker by Grant en Riana. Goeie gesprekke met werkers, bure ens. Bietjie help boot bou en laat middag gaan duik.

Ons ry uit met motorfietse met elkeen een agterop to by dominee en sy kerkie. Ons gesels oor kerk wees en ware Christenskap. Grant help met laaste bladsy vertaling van hart van mens. Baie sinvol.

Wat 'n ongelooflike dag. Hard gewerk, baie stories vertel, beplan, Kotie en Rina eet saam, ons eet likkewaan in die bos! Ons duik weer die aand. Ek haal 18 m en Grant Franke skiet 'n vis. Kan baie vertel, maar nou is ek op 'n goeie manier goed moeg.

Oktober 22

Die werker vra vanmore oor uitverkore volk van God. Dit lok diep geprek uit hoekom ons blankes en mense in Afrika deel kan word van Koninkryk en oor waarde van mense. Die werker sê toe dat hy vanmore goed opgestaan het, maar dat die woord hom nou hard geslaan het.

Hier word Farming God's way tuin gemaak. Die pajero wrak is gekoop en Grant met sy werkers het die enjin oorgebou en dit word reeds gebruik. Riana doen skoolwerk met kinders. Gesondheid is nou goed.

Oktober 23

Eet gister by die familie, praat oor radio oor bybelverhale. Kuier tot 12uu by Frankes. Nou pap en koffie ek langs pad na Nampula.

Oktober 24

Ons is veilig by Mutarara, oor klein bruggie, eerste byeenkoms. Hier is baie seerkry, en ons beplan om alles more en oormôre deur te praat en baie meer. Die Here se wil vir die gemeenskap te soek.

Oktober 26

Dag van huisbesoek. Baie hartroerend. 36 grade en meer as 10km se stap. Sal later meer vertel. Moet nou foon battery spaar vir nog 6 dae.

Oktober 27

Is nou in Entre Lagos en met nog net uitry na die kerkie.

Mense hier in Nachanje wil weer begin om kerk te plant. Is egter nie so eenvoudig nie. Mense se verstaan van kerk moet eers uitgepraat word. Dit is ook 'n proses om die Here te leer ken en 'n gemeenskap te stig wat iets van sy Koninkryk uitleef vir die wereld.

Ek kan nie hier foto's stuur nie. Sein te swak ver in bos. Die gemeente met 6 gebedshuise het heeltemal plat geval. Ons het twee dae om saam met mense na die Here te luister. Bid saam vir goed luister.

Oktober 28

Die plek waar hulle 'n nuwe kerkie wil begin.

Vandag gepraat oor kerk as plek om mekaar lief te hê en waar ander jou kan help om op die pad te bly. Hoe om ander se belange raak te sien en lief te wees vir jou vrou. Ons besoek huise en leer om mekaar se seer te dra. Dit is nie maklik nie, maar ek geniet sulke goed baie. Lyk tog of hier 'n kerkie gaan begin.

Oktober 30

Ons is in Mecanhelas op pad na Nephipi die laaste plek waar ek 2 dae gaan werk. Is nog baie geseënd gesond en dit is baie ver vullend om te sien hoe die Here mense aanspreek. Sal vorentoe sien of daar sigbare gevolge gaan wees.

Mecanhelas se strate

Is in Nephipi die laaste besoek. Reeds 'n gesprek gehad met ouderlinge oor oppervlakkige of diep ware bekering van binne. Die stryd waarin ons is om in onsself te sterf. Dit gaan goed. Dankie vir gebede vir 'n tyd wat baie van mens vra. Word werklik gedra.

Oktober 31

Ek begin nou dink aan french toast met blatjang! Dit bly hier pap met of vissies of hoender of boontjies. Vandag was weer besonders, Hoe om 'n visie te hê van 'n gemeente bv sonder hoogmoed, en hoe leiers dan beplan om dit te realiseer. Of 'n gemeente met goeie liefdevolle huwelike ens.

Ek lê hier in tentjie binne kerk met ouderlinge wat rondom slaap. Luister na fluister gebed van ouderling voor hy gaan slaap.

November 01

Ek is terug in Milange Mozambique dinge sal nou weer spoed optel. Het twee dae vir aanpassing admin en dalk 'n gesprek of twee. Die krag is net baie af. Nou al 3 dae. Hoop op krag vir rekenaar en foon laai.

Besoek aan Entre Lagos (naam beteken tussen die mere)

Ek en ds Nunes van Gurue vertrek op ons motorfietsies vanaf Murara, wat op die kaart as ‘n kerkie regs bo naby Malema aangedui is. Dit is alles sleg grondpad, baie stof en dan die laaste stukkie pad baie dik sand is. Ons worstel wydsbeen deur die sand sweet en lag vir mekaar se gesukkel tot by Entrelagos wat op die kaart noord van Mecanhelas is waar die pad langs die meer by die treinspoor aansluit.

Daar aangekom by die hoof ouderling, weet hy dat ons kom, maar weet van geen relings. Sien hy, wil nie dat ons die buiteposte besoek nie, hy wil ons vir homself hou. Ons moet omtrent rond bel voor ons uitvind waar die byeenkoms gereel is. En toe wag dat iemand vir ons kom haal. Met ‘n gesukkel kom ons daar weg en in die proses hoor ons dat die 6 gebedshuise eintlik nou almal dood is. Die plek waarheen ons gaan is ‘n nuwe plek wat die vorige dominee (wat hiervandaan moes vlug) begin het. Die jong man daag op en klim agter op ds Nunes se motorfiets en wys vir ons die plek wat op die kaart aangedui word as ‘n huisie langs die boonste meer. Mens kan die meer daarvandaan sien as jy op ‘n graniet bergie geklim het. Dit is amper 100km van Cuamba af.

Die area is baie geïsoleerd. Binne 20 km is daar bv nie skole nie, mense moet baie ver loop vir water. Dit is stowwerig en droog op die stadium. Daar is geen mediese geriewe nie, soms moet hulle mense agter op ‘n fiets laai in ‘n nood geval vir oor ‘n 20km en mense maak dit dan dikwels nie. Na verlede jaar se vloede, is daar nie genoeg kos nie. Mense eet reeds net een keer per dag. Hier is ‘n foto van die mense soos hulle werk in hulle tuine.

Mens word met 'n magteloosheid gekonfronteer as daar regtig niks is om fisies te doen nie. Ons word gedwing om ernstig met ons Hemelse pa te praat!

Een ou man vertel dat as die nood regtig druk, dan loer daar baie versoekings vir jou. Dan kyk hy maar net op en as hy afkyk het hy 'n skoffelpik in die hand en dan weet hy wat om te doen.

Ons word ontvang by ons gashere op baie oop respekvolle manier en hulle dra ons op die hande vir die drie dae wat ons daar bly. Ons eet pap en vissies, of pap en hoender en in die oggend ryspap.

Dieselfde dag begin ons met gesprekke. Eers behoeftebepaling. Die mense wil baie graag hê ons moet daar 'n kerk begin. Ons begin dus om die basis van kerkwees na die beste van ons vermoeë te beskryf.

• Begin by God drie-enig. Verskillend en tog eenheid. 'n God van verhoudings.
• God se koninkryk se kenmerke is dinge soos:
• Sy glorie
• Liefde
• Vergifnis
• Self opofferend, doodgaan in self
• Ander se beslange bo jou eie stel. 
• Almal vrouens inkluis is na Sy beeld geskape en almal wit of swart het gelyke waarde. (baie tyd word hieraan spandeer).
• Diens
• Die aardse koninkryk is baie verskillend en werk met magstelsels materialisme en sulke dinge.
• Om hierdie nuwe koninkryk gestalte te gee moet ons
• Afhanklik en erkentlik wees.
• Ons gebrokenheid erken
• 'n Gesindheid hê waar ons die ander vra om my reg te help as ek foute maak.
• Erken dat ons mekaar brood nodig het.
• Ons mag nie sleg praat van mekaar as ons mekaar nie help nie.
• Ons moet mekaar bou en bevestig met goeie woorde en aanmoeding
• Ons deel saam mekaar se lyding en deel die lyding dan met Christus van die kruis.
• Ons maak saam planne onder God se leiding

Hier breek ons tydens die twee dae se gesprekke en sing en dans ons eers bietjie. Van die mans is bereid om buite die kultuur gewoontes sy vrou se hande te vat en vir haar te bid as inoefening. Die huwelik word bevestig as ons skool vir die verhoudinge waaruit die kerk bestaan.  Dit is regtig groot stappe wat met baie lag en gesels gepaard gaan.

Ons doen saam huisbesoek en deel ons medelye, omgee en aanmoediging op 'n praktiese vlak met mekaar.

Die seuntjie sit buite en speel terwyl ons gesels.

Ek maak my oggend koffie.

Met die afskeid gesels ons bietjie oor inisiatiewe. Die kinders moet skool kry, want niemand word dorp toe gestuur nie, daar is te veel mensehandel en nou leer niemand. In die reeds moeilike tyd, moedig ons mense aan om vir elke kind vas te byt en 'n stukkie ekstra landery te plant. Dan eenheid te kry sodat die fondse saam gegooi kan word. Dan kan hulle Milange kontak en 'n christen onderwyser vra, want hulle het kos en geld vir hom.

Ek en Ds Nunes sluit af deur die verantwoordelikheid aan die mense oor te gee. Ons sit simbolies die opleiding en planne voor hulle neer op die grond. Ons gaan weg en hulle kan nie staat maak daarop dat daar van buite af iets gaan gebeur nie. Dit is nou hulle besluit om die opleiding te gebruik en eenheid en vertroue tussen mekaar te bou en kerk en skool te begin. As hulle alles daar op die grond los, gaan niks gebeur. As hulle dit optel gaan dit baie werk kos, maar gaan more 'n beter dag wees as vandag. Dit is moontlik want God se Gees is by hulle. 

Op die manier gaan hulle ook mekaar kan help om gereed te wees as die Here weer kom.

Hoekom het die Here Mosambiek gemaak?

DIE MENSE

Hierdie is 'n poging om na Mosambiek te kyk deur God se oë. My ervaring is meestal van die Noord-oostelike gebied en meestal die platteland. Hier woon ongeveer 20 miljoen mense. Mosambiek is 'n land van baie kontraste. Daar is seker meer as 30 verskillende tale en groeperinge, wat baie geïsoleerd gebly het vir baie jare. Moderne tegnologie en verbetering in infrastuktuur, maak dat daar groot aanpassings gemaak moet word en diep oortuigings en gewoontes word bedreig.

Een van die belangrikste eienskappe van Mosambiek mense is dat hulle mens-mense is, wat verhoudings met mekaar baie ernstig opneem. Alles draai om verhoudinge. Dit is mense wat baie lag en grappies maak en dit is baie belangrik vir hulle om ander mense te respekteer.

Mosambiekers is ongelooflike "gee" mense. Hulle huil saam met jou, hulle bid vir jou, hulle gee hulle laaste kos vir jou. Hierdie vrou bid vir my familie in RSA wat deur 'n moeilike tyd gaan.

Die eenvoudige lewensstyl - Markie in Lugela

Kos word op vure gemaak, water van riviere of putte aangedra vir alles by die huis. Soms so ver dat dit met fietse gedoen moet word. Die enigste manier om jou landery te bewerk is jou eie fisiese krag.

UITDAGINGS

As mens met Mosambiekers praat dan is jaloesie en magspel soms van die dinge wat maak dat hulle sukkel met eenheid. Mans hanteer vrouens sleg. Infrastruktuur sukkel en daar is baie korrupsie. Wat geloof betref, is Mosambiekers diep gelowige mense, die belangrikste geloof, alhoewel nie altyd so gesê nie, is die tradisionele gelowe. Veral op die platteland is dit baie sterk en die teenwoordigheid van die geeste, is 'n groter realiteit as die fisiese dinge.

Nie lank terug moes ons nog op miershope 'n sein vir jou foon soek.

Oorloë het groot agterstande aangehelp

Die vrou het haar voet verbrand en weens geloof in die geesteswêreld het sy vir 3 weke sonder pyn behanderling nie mediese behanderling gekry nie. Toe na ingrype die familie instem vir behandeling, moes ons help om mense op die mark te gaan omkoop om vir haar bloed te skenk vir operasies. Die hospitaal 80km verder het die operasie suksesvol uitgevoer. Haar kind is drie dae na die verbrand van haar voet, gebore. Die twee is nou gesond en gelukkig terug in die gemeenskap. Christus kon haar deur mense help.

Infrastruktuur is soms 'n groot beperking in die ekonomie

Hierdie kinders is deel van 'n skool wat begin is deur 'n Suid-Afrikaner wat lewenskwaliteit verhoog van kinders wie se ouers dood is en tipies by 'n oumagrootjie bly. Hulle ontvang mediese toesig, voedsel en groot ouers word bygestaan om na hulle te kyk. Seker minder as 1% van kinders in die situasie het 'n geleentheid om God se liefde op so 'n manier te beleef. Kinders se potensiaal word baie swak ontwikkel en uitdagings is groot. Hierdie kinders gaan help om die toekoms te verbeter.

Ouer mense kry dikwels baie swaar wanneer hulle nie meer in landerye kan werk nie. Honger is nie 'n vreemde ding nie. Sommige jare as dit nie reën nie, dan is daar nie kos nie, want daar is min reserwes. Dit gebeur dat mense soms net een keer in drie dae eet. Ander kere oor Januarie is Mango's die enigste voedsel vir twee maande.

DIE KERK

Die kerk wat die Christene in Mosambiek is, is die mense wat baie effektiewer as ons hoop kan leef en bring. Hulle kry swaar, lewens word dikwels letterlik bedreig, families verwerk hulle veral in Moslem areas, maar ook in sterk tradisionele families. Pastore werk met R500 per maand waarmee sy familie moet lewe. Opleiding is te min en sommige werk in ander taal gebiede in vreemde kulture vir hulle. Dit is 'n lewe wat ons in Suid-Afrika stom slaan. Dit is die mense wat lig en sout moet wees en hulle kry dit nie altyd reg nie. Hulle smeek letterlik vir hulp en voorbidding.

Hier gesels ons met pastore van verskillende kerke oor die korrupsie van die stad en land. Dit is regtig 'n groot uitdaging. In baie skole, kom min kinders op meriete deur na die volgende klas. As die ouers arm is, bly hulle jare in die skool of kom glad nie daar nie. So baie goed gebeur net op grond van omkopery. Die pastore vra voorbidding om met die polise hande te vat om 'n verskil te maak in hulle stad, want hulle mense kry swaar as gevolg van korrupsie.

Die gereformeerde kerk wat werk in die vier provinsies, Zambezia, Nampula, Cabo Delgado en Niassa, bestaan uit ongeveer 300 klein kerkies. Mens kan dit familie kerkies noem, wat soms net 'n paar mense het en ander kere tot so 50. So ongeveer sewe kerkies of direk vertaal, gebedshuise, vorm saam een gemeente. Die senter van die gemeente is dan gewoonlik bietjie groter.

Een van die 300 gebedshuise van die gereformeerde kerk.

Mense dink baie min van hulleself. Daar is baie seerkry vrees en dit is geweldig moeilik vir jong christene om vrede en bevryding te beleef en daaruit te leef. Daar is baie opofferinge om te maak vir nuwe christene in Mosambiek. 

In die kerk in die stad Quelimane is daar voorbidders opgelei. In elke erediens gaan staan hulle voor in die kerk en dan word almal wat voorbidding nodig het, vorentoe geroep. Die mans gaan na die mans en die vroue na die vroue en dan word daar intens geluister, saam gebid en saam gehuil. Mens kan sommer op die foto, die opregte belewing van mense se nood sien.

Sonder om verder te probeer om die wêreld van die Mosambieker bekend te stel, dit is die mense vir wie ons lief geword het. Ons ken baie van hulle persoonlik.

Dit is ver, dit is duur om daar te kom en die nood plaaslik in RSA is geweldig groot, die ekonomie het geweldige druk op ondersteuners begin plaas en fondse raak minder. 

Ons twyfel soms en wonder of alles die moeite werd is. Dit vra regtig fisies baie van mens. Mens kry dikwels Malaria, en om op 'n bus te sit vir drie dae, taxis ry, snaakse kos eet, sukkel met tale en kommunikasie, soms internasionale druk op bv grense te beleef tydens zenofobia, was ook al in 'n Mosambiekse tronk, jou familie moet dikwels weke lank geskei wees van jou.

Dit alles gesê wil die Here mens nie los oor die mense van Mosambiek nie. Die geleenthede vir goeie christelike voorbeeld en lering en dissipelskap is so min. Vir my is daar nog te 'n duidelike rol vir die kerk in RSA om betrokke te wees. 

Daar is heelwat mense wat vir my 'n salaris, pensioen en pensioen betaal, die onkostes probeer dek, saam bid, hande vat en aanmoedig. Baie van die ondersteuners is mense uit minder gegoede areas. Die plaaswerkers van die VGK kerk in die Sandveld, het nie lank terug 'n R1000 per maand. Alexanderbaai gemeente van die NGK, wat volgens begroting nie 'n predikant kan bekostig nie, stuur ook R1000 per maand. Dit gryp mens aan die hart en dit bevestig dat dit is wat ons moet doen vir so lank ons kan!

____________________________________